de school

“Natuurlijk heb ik gezien dat je ook collega-sprekers promoot, collega-sprekers die woonachtig zijn in onze omgeving. Maar ik wil jou. Om je spreekkracht, om je talent en om je geloof. Omdat we breed moeten durven dromen, begin ik bij jou. “

Zo begon de mail die ik van de school, een school in Maasbree, kreeg. Toen kon ik natuurlijk geen ‘nee’ meer zeggen. Hierdoor kwam het dat een basisschool in Limburg de eer kreeg om als eerste het vlinder-project uit te proberen.

Het werd een feestje.

Oké, tijdens de gastles moest iedereen wel even slikken. Schrikken van de gevolgen van zwerfafval, dat doet iedereen. Maar ik laat vooral zien dat zwerfafval wordt veroorzaakt door een klein groepje mensen die denken ‘ach, dat ene stukje maakt niet uit’. En dat het zo lang blijft liggen omdat een hele grote groep mensen denkt ‘één stukje opruimen heeft geen zin’.  Allemaal maken ze dezelfde denkfout. Er ligt namelijk niet genoeg zwerfafval in Nederland zodat iedereen vandaag één stukje kan opruimen.

Als ik dan op het eind van de les een filmpje laat zien van een experiment dat ik ooit gedaan heb zijn de kinderen niet meer te houden. Ze willen naar buiten en opruimen.

Maar we gaan niet op de ouderwetse manier opruimen; met van die grote saaie grijze zakken.

We gaan de de wereld vol zwerfafval veranderen in een wereld vol vlinders:

Een paar dagen na het opruimfeestje krijg ik van de school een mail:

“Een leuk weetje; vandaag gingen we naar de speeltuin voor om even lekker te bewegen.
Onderweg zag ik een jongen onopvallend een vuiltje van de grond oprapen,
het leek net of hij even de aarde aaide. Toen we voorbij een prullenbak kwamen,
wist ik zeker dat ik het goed had gezien; hij ruimde zwerfafval op.
Zonder er woorden aan vuil te maken. Zonder zijn aandacht erop te vestigen…
Precies zoals we het wensen; het leek al bijna een gewoonte. Leuk!”

Het idee achter de vlinders:

Mensen die zwerfafval op straat gooien laten iets achter; een stuk zwerfafval. Een zichtbaar en tastbaar bewijs van hun gedrag. Sommige mensen die dit stukje zwerfafval zien raken daardoor geïnspireerd: ‘Hé, dat kan ik ook.’ En gooien er een stukje bij.

Als wij dit  opruimen, dan ziet niemand dat daar iemand zwerfafval heeft opgeruimd.

Dus kunnen mensen ook niet geïnspireerd worden: “Hé wat goed, dat ga ik ook doen.”

Daarom laten we op plekken waar we opgeruimd hebben een vlinder achter.

Dit vlinder project is bedacht door Benjamin. Benjamin, 6 jaar, ruimt al zwerfafval op. Hij bedacht iets waardoor mensen kunnen zien wat hij gedaan heeft.

Benjamin kan dit zelf het beste vertellen. (63 sec).